حیوانات گوشتخوار
حیوانات گوشت خوار در طبیعت، حیواناتی هستند که برای تامین غذای خود به گوشت دیگر حیوانات وابسته هستند. این حیوانات به عنوان شکارچی شناخته می شوند و اغلب از نیروی فیزیکی و استراتژی های مختلفی برای شکار استفاده می کنند. برخی از مثال های معروف حیوانات گوشت خوار عبارتند از: شیر خوارگان مانند شیر، گرگ ها، ببرها، پرندگانی مانند عقاب، شاهین و شاخ دار و هم چنین حشره خوارانی مانند مورچه خواران و خفاش ها که در برخی مناطق به دلیل شکار کردن حشرات حیوانات گوشتخوار به شمار می آیند.
فراوانی و پراکندگی حیوانات گوشتخوار
گوشتخواران در سراسر جهان یافت می شوند، اما در بسیاری از جزایر توسط انسان معرفی شده اند. در مقیاس جهانی، گونه های سگ سانان، سمور سانان و گربه سانان پراکندگی وسیع تری نسبت به سایر حیوانات گوشتخوار خشکی زی دارند. هم چنین در بین گوشت خواران دریایی، فک های حقیقی (Phocidae) پراکندگی وسیع تری دارند، در حالی که گراز های دریایی (Odobenidae) پراکندگی محدود تری دارند.
در ایران،حیوانات گوشتخوار به غیر از چند جزیره کوچک در خلیج فارس، در سراسر کشور یافت می شوند. روباه ترکمنی و سمور جنگلی کمتر از 3 بار در ایران گزارش شده‌اند، که نشان می دهد کمیاب هستند. برخی گونه ها مانند شاه روباه به دلیل زیستگاه های دورافتاده شان کمتر گزارش شده اند. البته برخی حیوانات گوشتخوار مانند گرگ و پلنگ که در گذشته فراوان تر بودند. امروزه در برخی نقاط ایران دیده نمی شوند یا کمیاب شده اند.
حیوانات گوشتخوار
برخی گونه ها مانند روباه معمولی و شغال تقریبا در سراسر کشور دیده می شوند. روباه معمولی به عنوان یک نمونه از حیوانات گوشتخوار، از سواحل جزیره قشم تا ارتفاعات بالای 4000 متر در رشته کوه البرز دیده می شود. توانایی حضور در ارتفاعات مختلف در اکثر گونه های حیوانات گوشتخوار مشاهده می شود. در میان گونه های گوشتخوار در ایران، روباه ترکمنی پراکندگی محدود تری دارد.
آناتومی بدن حیوانات گوشتخوار
گوشت خواران تنوع زیادی در اندازه و شکل دارند. از جمله کوچک ترین گونه های آن ها می‌توان به راسو با وزن 50 گرم و بزرگترین گونه‌ها مانند میرونگا لئونینا با 2400 کیلوگرم، 48 هزار برابر سنگین تر از راسو اشاره کرد. در ایران، بزرگ ترین گوشت خوار خرس های قهوه ای و کوچک ترین آن ها راسو است. اکثر حیوانات گوشتخوار تغذیه شان را از گوشت می گیرند، اما برخی مانند خرس ها همه چیز خوار هستند و بخش قابل توجهی از غذای شان از منابع گیاهی است.
ویژگی منحصر به فرد گوشت خواران وجود یک جفت دندان بزرگ در هر طرف آرواره است که برای بریدن گوشت به‌کار می رود و به آن “گوشت بُر” یا “کارناسال” می گویند. این دندان ها شامل آخرین دندان پیش آسیای بالا و اولین دندان آسیای پایین است.
هم چنین، در فک بالای حیوانات گوشتخوار، فضایی بین دندان‌های نیش و دندان های پیشین وجود دارد. که در فرآیند بسته شدن دهان، دندان های نیش فک پایین در آن ها قرار می‌گیرند، که این امر باعث می شود این حیوانات قادر به جویدن کامل غذا نباشند و آن را ببلعند. البته، برخی حیوانات گوشتخوار مانند خرس ها و راکون ها این قاعده را نقض می کنند.
حیوانات گوشتخوار
ارگان های بدن حیوانات گوشتخوار
به دلیل سهم الهضم بودن گوشت، اکثر گوشت خواران دارای معده ساده ای هستند و روده کورشان نسبتاً کوچک است. جمجمه این حیوانات از نظر شکل بسیار متنوع است، هم چنین، در دندان های نیش در هر دو آرواره (فک بالا و پایین) بزرگی مشهود است. پنجه در اکثر گربه سانان به جز یوزپلنگ‌ها قابل جمع شدن است، در حالی که پنجه یوزپلنگ و سمور جنگلی به صورت نیمه جمع شونده و پنجه سگ سانان و خرس سانان ثابت است.
خرید غذای حیوانات خانگی از پت شاپ اوپال پت
جنس نر در گوشت خواران به طور کلی از جنس ماده بزرگ تر است. بسیاری از گوشت خواران به صورت مخفی و در دیار شبانه زندگی می کنند. پوست بعضی از گونه های گوشت خواران دارای الگوی راه راه (مثل کفتار و ببر) یا خال (همچون یوزپلنگ، پلنگ، سیاه گوش و گربه وحشی) است. هم چنین، برخی از آن ها نوعی کف رو (مانند خرس) و برخی دیگر پنجه رو (از جمله سگ ها) هستند.
این حیوانات دارای مغزی بزرگ و باهوش هستند، و در بین گوشت خواران ایران، فک خزر دارای بدنی دوکی شکل و مناسب برای شنا و صید ماهی است. تعداد دندان ها در گوشت خواران به ۴۴ می رسد. هم چنین، در گونه های مختلف تغییراتی در دندان های آسیا و پیش آسیا مشاهده می شود.
تولید مثل گوشتخواران
حیوانات گوشتخوار، همانند سایر حیوانات، برای تولید مثل به نیاز به پروسه های تولید مثلی دارند. این پروسه ها می توانند شامل رفتار های تعاملی بین نر و ماده، فرایند تولید مثل، تغذیه و محافظت از فرزندان باشند. برخی از حیوانات گوشت خوار می توانند الگو های اجتماعی و رفتار های قدرت مندی برای جلب توجه و تعامل با همسر مناسب خود داشته باشند.
پس از تولید مثل، برخی از حیوانات گوشتخوار نیاز به مراقبت و تغذیه مناسب برای رشد و توسعه فرزندان خود دارند تا زمانی که بتوانند به طور مستقل زندگی کنند. هم چنین، برخی از این حیوانات الگو های پنهان بودن و محافظت از فرزندان خود را دارند تا آن ها را از خطرات محیطی و شکارچیان محافظت کنند.
حیوانات گوشتخوار
زیست گاه
حیوانات گوشتخوار در انواع زیستگاه ها حضور دارند، از جمله خشکی و دریایی. آن ها نه تنها در مناطق کوهستانی بلند، شوره زارها و اعماق اقیانوس ها زندگی می کنند. بلکه برخی از گوشت خواران خشکی نظیر پلنگ و سمور از درختان و شنگ ها استفاده می کنند، هم چنین خرس های قطبی در آب نیز زندگی می کنند.
گوشت خواران دریایی از جمله فیل های دریایی نیز به طور مداوم از آب بیرون می آیند و نوزادان خود را در سواحل یا روی یخ های دریایی به دنیا می آورند. به عنوان یک مثال، فیل دریایی به مدت تا 2 ساعت زیر آب می ماند و می تواند تا عمق ۱۵۰۰ متری شیرجه بزند. حیوانات گوشتخوار ایران نیز در زیستگاه های مختلفی نظیر بیابان، نیمه بیابان، استپ، جنگل، کوهستان، دریاچه و رودخانه زندگی می کنند.
انقراض حیوانات گوشتخوار
انقراض حیوانات گوشتخوار معمولاً به دلیل عوامل مختلفی اتفاق می افتد. از جمله از دست رفتن زیستگاه های طبیعی، تخریب محیط زیست، شکار غیر قانونی، تغییرات اقلیمی و از بین رفتن منابع تغذیه. این عوامل می توانند منجر به کاهش تعداد جمعیت حیوانات گوشتخوار شده و در نهایت به انقراض آن ها منجر شود.
علاوه بر این، رقابت برای منابع غذایی، بیماری ها و تداخل با انسان نیز می تواند به انقراض حیوانات گوشتخوار منجر شود. برای حفاظت از این حیوانات، اقداماتی نظیر تعیین مناطق حفاظت شده، اجرای قوانین محیط زیست و حفظ زیستگاه‌های طبیعی از اهمیت بسیاری برخوردارند.